0. Giriş

Issız Bir Adada Yakışıklı Kahramanlarla Mahsur Kaldım
Çeviri: Morta Tilki

• Giriş

Nerede yanlış gitti?
Bu romanda ben kimim?
Bilmiyorum.
Her neyse, önemli olan şu ki “Hayatta Kalmaktan Daha Önemli Şeyler” romanındaki erkek kahramanlarla birlikte ıssız bir adada mahsur kaldım.
Evet, hayat kahrolası zamanlamalardan oluşur.

***

Gözlerimi açtığımda karşılaştığım şey sakin ve açık gökyüzüydü. Sonra dalgaların sesini duydum.
Kendime gelip ayağa kalktığımda nemli hava yüzüme çarptı. Artan hoşnutsuzluk göstergelerimi bastırarak dikkatlice etrafa bakındım.
Ayaklarımın altında kıyıya çarpan dalgaları görebiliyordum. Yattığım yer kumlu bir sahildeydi.

“Burası neresi?..”

Kumlu sahil palmiye ağaçlarıyla çevriliydi. Garip bir manzaraydı. En azından Kore gibi görünmüyordu.

Umutsuzluk gitgide üzerime çöktü. Şakaklarımı ovdum ve başımı diğer tarafa çevirdim.

“Ayrıca bu da kim?”

Tanımadığım bir adam yanımda yatıyordu. Geceki gökyüzünü andıran saçlarıyla tezat oluşturan renkli bir üniforma giymişti.
Adamı omzundan tutarak çevirdiğimde ve yüzüne baktığımda,
Bip bip bip-
Kafamda bir çınlama vardı.

“Uhh.”

Sersemlemiş hissederek kafamı eğdim.

‘Margaret Rose Floné’ adında bir kadının hayatı zihnime akın etti. Anıları sanki ben gerçek Margaret’mışım gibi karmakarışık hale geldi.
Tereddütsüzce onları kabul ettim.

Uzunca bir süre geçtikten ve kafamdaki çınlama yatıştıktan sonra farkına vardım.
Prens Enoch, Langridge İmparatorluğu, Floné Dükü. Margaret’in anılarındaki isimler yabancı değildi.

Olayın başlangıcı buydu.

Birinin sokakta elime aldığım romanını okuyarak yürürken, düşen bir tabela kafama isabet etti ve ben öldüm.
Daha kötüsü ise öldükten sonra, okuduğum romanın içinde uyandım.
Bir R-19* Romatik Fantezi Romanı olan “Hayatta Kalmaktan Daha Önemli Şeyler”de bir kötü adam haline gelmek…

*ç/n: Bir romanın R-19 etiketine sahip olması, düzenlenmemiş/sansürlenmemiş yetişkin içerik bulundurduğunu belirtir.

Roman kadın başrolün -büyük bir azizenin- ve İmparatorluğun veliaht prensi, Baş Büyücü ve Başpiskopos gibi beş yüksek statülü erkek kahramanın bir gün büyülenmiş bir adada uyanmalarıyla başlıyor.
Yazar, ıssız bir adada yıl boyunca hayatta kalma mücadelesi vermelerini gerçekçi bir felaket olarak anlatmış.
Ayrıca, romanın başlığı “Hayatta Kalmaktan Daha Önemli Şeyler”, bir R-19 romanında hayatta kalmaktan önemli ne olabilir ki? Bu konuda bir açıklamaya gerek yok…

Adada bulunanlar sadece onlar değildi. Kötü karakter Margaret de oradaydı. Bu bendim.
Burada dikkat edilmesi gereken şey, benim yerine geçtiğim Margaret’ın, romanın ortalarında erkek kahramanlar tarafından öldürülmesi.
Bunun sebebi, erkeklerin aşkını tekeline alan Azize Yuanna Lucy’i kıskanmasıydı.
Margaret, sonunda Yuanna’yı bir uçurumdan aşağı atarak öldürmeye çalışana kadar sürekli onu rahatsız eder.
Issız bir adada hapsolup delirmeye başlayan erkek kahramanlar bunu öğrenir ve mantıklarını yitirir. Sonra Yuanna’ya bir tehdit oluşturan Margaret’ı öldürürler.

Sorun şu ki…
Bu çıldırmış adada daha yeni uyandım. Şu an, romanın en başındayım.

***

“Neler oluyor…”

Tekrar yanımda yatan adama baktım. Şimdi onun kim olduğunu biliyordum.

‘Enoch Aster Klaus Langridge.’

Langridge İmparatorluğu’nun veliaht prensi, Enoch.
Ayrıca “Hayatta Kalmaktan Daha Önemli Şeyler” romanının erkek başrollerinden biri.
Romandaki tüm erkek başroller Margaret’ten nefret ediyordu ve ondan en çok tiksinen Prens Enoch’tu.

Lanet olsun, neden bu adamla olmam gerekiyordu…

“Uhh.”

Enoch’un ağzından hafif bir inilti çıktı.
O uyanma belirtileri gösterirken kalbim hızla atıyordu.
Eğer bu gerçekse ve ben Margaret’ın yerine geçmişsem, bu adamdan saklanmam gerekiyordu. Yakında beni öldürecekti.
‘Geçit’in yakınlarında saklanacak güvenli bir yere ihtiyacım vardı, bir yıl sonra açıldığında kaçabilmeliydim.

Hızlıca kıyafetimi taradım.
Gecelik yerine bir ev elbisesi giydiğim için ne kadar da şanslıydım.
Margaret’ın zevki oldukça göz alıcıydı, bu yüzden gösterişli bir dış mekan kıyafeti giymediğim için de şanslıydım. Ayrıca ayakkabılarım da düzdü.
Elbisemi bir kez daha kontrol ettikten sonra 20 adım uzağımdaki sık ormana gözlerimi diktim.
Tabii ki, ormana girmek oldukça tehlikeli olurdu.
Ancak ne zaman öleceğimi bilmeden beni hor gören bir adamın yanında titreyerek yaşamaktan daha iyi olmaz mıydı?

Hızlıca bir karar alıp yola çıktım.

En azından yapmaya çalıştığım şey buydu.
Büyük bir el ayak bileğimi kavramasaydı ilerleyebilecektim de. Bir adım attığım anda bileğimden çekilerek kumlara düştüm.

“Margaret?”

Enoch bileğimi tutarak kafasını kaldırdı, kaşları çatıktı.

Planımın başarısız olmasına şaşırmamam gerekirdi. Hayat gerçekten böyle lanet zamanlamalardan oluşuyor.